رحیم سعیدی از فعالین کارگری فولاد اهواز بود

از صفحه فیس بوک میثم آل مهدی

رحيم سعيدی معروف به عمو رحيم یکی از اولین و پیشرو ترین مبارزان حق طلب در فولاد اهواز بود
او یک کارگر بود؛ یک کارگر کار بلد که با پیچ و تاب راههای مبارزه آشنایی دقیقی داشت و در این مسیر هیچ کوششی را در جهت پیشبرد اهداف کارگران دریغ ننمود.
در روزگاری که همه ما به دلیل عدم تجربه کافی و یا ترس راههای مبارزه و مقاومت در برابر کارفرمایان را بلد نبودیم عمو رحیم بود که در برابر یکه تازی های سرمایه داران ایستاد و نه تنها حق خود بلکه حق تمامی همکارانش را طلب کرد.
عمو رحیم الگوی وفا و معرفت بود و اخلاق و منش متواضع و صبورانه اش در برابر دوستان و همکاران منتقدش زبانزد خاص و عام بود…
در مسیر مبارزه از مصمم ترین انسانها بود و ذره ای انعطاف در برابر سرمایه داران از خود نشان نمیداد.
او به همراه ما رفقایش یکی از سرسخت ترین مبارزات در برابر موسوی که از حمایت مستقیم دولت و نیروهای امنیتی بهره مند بود انجام داد. هرگز فریاد های رحیم در سالن اجتماعات را از یاد نخواهم برد هنگامیکه با قدرت و صلابت در کلام فریاد زد :در این کارخانه یا جای ما کارگران است یا جای شما مفسدان، به جان فرزندم سوگند که شما را از اینجا بیرون میکنیم.
هر چند که نام او در هیچ رسانه ای عنوان نشد لیکن تمامی کارگران در فولاداهواز او را می شناختند و برایش احترام زیادی قائل بودند.
عمو رحیم در فضای مجازی فعال نبود و برای همین کم شناخته شده است چرا که او مرد میدان های حقیقی بود‌ و مانند یک مبارز حقیقی به چیزی جز ارمانهایش وابستگی نداشت.او با قدرت و استواری و علیرغم تمامی بازداشت ها و تحت فشار بودن خود و خانواده اش هیچ گاه از میدان مبارزه دست نکشید و پایبندی خویش را به این مسیر ثابت نمود.
شاید او هیچوقت هیچ کتابی در زمینه‌ی مبارزات و ایدئولوژی های مبارزاتی نخوانده باشد و هیچ رسانه ای هم نام او را عنوان نکرده باشد اما او معلم درس برابری طلبی در فولاد بود که به شاگردانش درس ایستادگی و مبارزه میداد.
او به ما یاد داد که چگونه فریادهایمان را به اوج برسانیم و هرگز فراموش نکنیم که حق گرفتنی است نه کاسه به دست شدم در مقابل سرمایه داران.
او به همراه کارگران فولاد با ۴۰ روز تسخیر خیابان های شهر مفهوم کارگر بدبخت و بیچاره را در سطل زباله ها انداختند و قدرت کارگری را به نمایش گذاشتند.
رفیق شفیق و مبارز ما امروز از میان ما رفت و جای خالیش تا ابد در میان همرزمان و همسنگرانش در فولاد اهواز و جنبش کارگری احساس خواهد شد.
درست است که او با تیر مستقیم کسی کشته نشد ولی همه‌ی ما میدانیم که عدم وجود بهداشت لازم در کارخانه های آلوده، افراد زیادی را مانند رحیم به سمت جوخه‌ی مرگ خواهد کشید.برای پی بردن به این مسئله کافیست نگاهی به آمار بیماران مبتلا به سرطان و سایر بیماری های ناشی از آلودگی محیط کار در شرکت فولاد و دیگر شرکت ها بیندازید تا عمق فاجعه را درک کنید.ما اطلاع نداریم چه تعداد انسان به مانند رفیق رحیم وجود دارد و نمی دانیم در حاشیه کدام شهر غرق در درد هستند ولی خوب میدانیم که چه عاملی امثال رحیم را به کام مرگ روانه میکند. مانند همیشه تاوان بی تدبیری و عدم اهمیت مدیران به میزان الودگی در محیط کار را کارگران با جانشان خواهند پرداخت.
حال که او از میان ما رفته آموزه هایش را به گوش جان می سپاریم و برای تحقق ارمان ها و آرزوهایش از جان مایه خواهیم گذاشت.
ایده ها نمیمیرند،
یادش جاویدان
رحیم سعیدی ، رفیق و معلم مبارز فولاد اهواز

میثم آل مهدی
(عکس مربوط به ورود پیکر عمو رحیم به کارخانه علی رغم ممانعت زیاد مسولان امنتی و مدیریت اما کارگران پیکر رفیقشان را وارد شرکت کردن)